سلام

به رسم ادب و به رسم آشنايي

تو از گم شدن در هراسي من از تنها ماندن

تو مي گريي من هم !

اما گاهي تمام نگاهم را به آسمان پرتاب مي كنم و وقتي يك قطره هم از آسمان به زمين نگاهم بر نمي گردد دلم قرص مي شود كه هميشه هواسش به من هست حتي اگر من ندانم ...

همين ...